ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΗ ΦΙΛΙΑ

Ειχαμε αρκετα χρονια να διασκεδασουμε. Ουτε θυμαμαι ποσα.

Οι υποχρεωσεις και τα οικογενειακα προβληματα, μας εκλεισαν στο σπιτι.

Η μονη μας διασκεδαση, η δικη μου και του συζυγου μου,ηταν το ιντερνετ.

Κατι καλο βγηκε ομως απο αυτο.

Στην αρχη, οταν μπηκα στο ιντερνετ, στις σελιδες με τα παιχνιδια, ειδα τοσα πολλα εκτροπα, που τρομαξα.

Σκεφτομουν οτι χαθηκε πλεον η ανθρωπια. Γνωρισαμε ομως ενα αξιαγαπητο ζευγαρι και αρχισα να σκεφτομαι οτι υπαρχουν ακομη ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Αρκει να τους βρεις.

Η γνωριμια μας ετυχε να γινει σε μια πολυ ασχημη φαση της οικογενειακης μας ζωης.

Τα παρηγορα λογια τους και το κουραγιο που μας εδωσαν, μας εκαναν να τους συμπαθησουμε και να θελησουμε να τους γνωρισουμε και προσωπικα.

Ετσι κι εγινε. Συναντηθηκαμε, φαγαμε ηπιαμε, διασκεδασαμε, περασαμε πολυ ομορφα και πιστευω πως θα συνεχιστει αυτη η γνωριμια μας.

Τους οφειλω ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Να λοιπον που μερικες φορες και οι ιντερνετικες γνωριμιες βγαινουν σε καλο.

ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΕΧΩ ΜΟΝΟ.

ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ

ΒΡΟΧΗ ΜΟΥ

ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ.

Εκει θα παω και γω καποια στιγμη. Ισως καταφερω να πεταξω απο κει ψηλα το αγχος που φορτωθηκα.

Η βροχη