Καλη χρονια

Λιγες ωρες μενουν ακομη για να αποχαιρετησουμε το 2009 και να υποδεχτουμε το 2010. Ενας χρονος λοιπον ακομη φευγει. Ενας χρονος , με πολλα προβληματα, πολλες δυσκολιες, πολλες αναμνησεις, ευχαριστες και δυσαρεστες μαζι [για μενα]. Φευγει και ευτυχως δεν ξαναγυριζει πισω. Φευγει και μαυτον ας φυγουν και ολα οσα μας φορτωσε. Ο καινουργιος χρονος που θαρθει, ας φερει μονο γελιο, χαρα, υγεια, ευτυχια και γαληνη στις καρδιες ολων μας. Μακαρι τα ονειρα μας να γινουν πραγματικοτητα . Καλη χρονια λοιπον σε ολους.

καλα Χριστουγεννα

Καλη εβδομαδα και καλα Χριστουγεννα σε ολους.
Ευχομαι, αυτες οι Αγιες μερες που πλησιαζουν,
να φερουν γαληνη, αγαπη και χαρα , στις καρδιες ολων μας.
Να περασετε ολοι ομορφα, με τους αγαπημενους σας, οπου κι αν βρεθητε.
Και να προχεξετε , εσεις που θα ταξιδεψετε, την ποσοτητα του ποτου σας.
''Αλκοολ και τιμωνι, σκοτωνει'' ολοι το ξερουμε αυτο.
Καλα να περασετε ολοι, λοιπον, με υγεια και χαρα
και να επιστρεψετε σωοι και αβλαβεις, οσοι ταξιδεψετε

Το καλυτερο Χριστουγεννιατικο δωρο μου.

Πλησιαζουν τα Χριστουγεννα.
Οι περισσοτεροι μιλουν για δωρα που θα δωσουν και θα παρουν, στα προσωπα που αγαπουν.
Ησκεψη μου γυριζει πισω στα εφηβικα μου χρονια.
Τοτε που ζητουσα και γω στις προσευχες μου, ενα δωρο μεγαλης αξιας για μενα, αλλα για αρκετα χρονια δεν το επαιρνα.
Δεν λεω, παντα εβρισκα ενα δωρακι κατω απο το δεντρακι.
Δεν ευχαριστιομουν ομως. Εγω , αλλου ειδους δωρο περιμενα.
Και θα εξηγησω τι ηθελα.
Καθε χρονο, ανημερα των Χριστουγεννων, στο χωριο μου, οι περισσοτεροι πηγαιναν στην εκκλησια οικογενειακως. Πατερας, μητερα, παιδια.
Εγω ομως, δεν ηθελα να παω, γιατι απο την δικη μου οικογενεια, δεν μπορουσε ναρθει η μανα μου, επειδη ηταν αρρωστη και δεν ειχε την δυναμη, ουτε δυο βηματα να κανει.
Καποιο πρωινο Χριστουγεννων ομως, πηρα το μεγαλυτερο και ακριβοτερο δωρο, που δεν θα ξεχασω ποτε.
Ερχεται ο πατερας μου να με ξυπνησει, για να παμε στην εκκλησια.Εγω ομως και κεινη την φορα γκρινιαζα.
''Δεν θαρθω '' του λεω.΄''Δεν καταλαβαινεις οτι δεν θελω να παω χωρις την μαμα; Δεν καταλαβαινεις οτι δεν θελω να την αφηνω μονη της, τετοιες ωρες;''
''Σηκω'' μου λεει, ''να δεις το δωρο σου πρωτα και μετα γκρινιαξε οσο θες''.
Σηκωθηκα λοιπον, παω στο σαλονι και τι βλεπω; Την μανα μου ορθια, ντυμενη, περιποιημενη, χαμογελαστη, να με περιμενει με ανοιχτη την αγκαλια της.
''Ελα Ευθυμουλα μου'' μου λεει. '' Ετοιμασου γρηγορα για να αντεξω να παμε ολοι μαζι στην εκκλησια''.
Η χαρα μου ηταν τοση μεγαλη, που ουτε καταλαβα ποτε ετοιμαστηκα και ποτε φτασαμε στην εκκλησια.
Γυρισαμε στο σπιτι, καθησαμε ολοι μαζι γυρω απο το τραπεζι και γιορτασαμε τα ομορφοτερα Χριστουγεννα.
Αυτο λοιπον ηταν το ακριβοτερο Χριστουγεννιατικο δωρο που περιμενα.
Δεν θα ξεχασω ποτε εκεινη την μερα.
Εκτοτε φυσικα, η μανα μου δεν ξανασηκωθηκε ποτε, μεχρι την μερα που εκλεισε για παντα τα ματια της.
Τωρα πια, το μεγαλυτερο και ακριβοτερο δωρο που παιρνω, ειναι η παρουσια των παιδιων μου και των εγγονων μου. Η αγαπη τους, οι αγκαλιες και τα φιλια τους.
Θελω να ειμαστε γεροι κι αγαπημενοι. Αυτο το δωρο ζηταω απο τον Αη Βασιλη.
Το πιο ακριβο, το πιο υπεροχο και το πιο ευλογημενο δωρο της ζωης μου.

Ευχομαι σε ολους σας να περασετε καλα Χριστουγεννα, με αγαπη, υγεια και χαρα, με τους ανθρωπους που αγαπατε.
ΚΑΛΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

ειμαι εδω

Ειμαι παλι εδω, μαζι σας φιλοι μου και ειμαι καλα.
Χαθηκα για αρκετες μερες, αλλα δεν σας ξεχασα.
Διαβαζα τις αναρτησεις σας, αλλα δεν σχολιαζα ,
γιατι δεν ειχα αρκετο χρονο ελευθερο.
Πολυ τρεξιμο με τις δουλειες μας, πολλες υποχρεωσεις,
πολλες ευθυνες και πολυ αγχος.
Τρεχω. Τρεχω και δεν φτανω.
Θελω να τα προλαβω ολα.
Δουλεια, σπιτι, παιδια, εγγονια.
Μεχρι στιγμης, καλα τα παω.
Αντεχω και αποτι φαινεται, θα πρεπει να τα
καταφερω για πολυ καιρο ακομη.
Οσο μου επιτρεψει βεβαια Ο Μεγαλοδυναμος.
Μαρεσει ομως αυτη η κατασταση.
Ετσι νιωθω οτι υπαρχω.
Ετσι νιωθω οτι ΖΩ.
Ετσι ξεφευγω απο την ρουτινα.
Εργασιοθεραπεια λοιπον.
Ειναι η καλυτερη λυση , για να ξεφευγει το μυαλο μου,
απο τις βαρειες και περιεργες σκεψεις, που κατα καιρους με πνιγουν.
Θα χαθω παλι για λιγο, γιατι το τρεξιμο μου συνεχιζεται.
Ευχομαι να ειστε ολοι καλα και να περνατε ομορφα και χαρουμενα.
Σας αφιερωνω και ενα τραγουδακι, με ολη μου την αγαπη.

ΣΙΩΠΗ

πολλες φορες η σιωπη λεει οτι δεν μπορουν να πουν ολες οι λεξεις του κοσμου.
''η σιωπη ειναι χρυσος''

''η σιωπη μου προς απαντηση σου''
''η σιωπη πολλες φορες λεει βαριες κουβεντες''.

''αν μαθεις το νοημα που σου κρυβουν οι λεξεις, θα βρεις στον ηχο της σιωπης, λογο ναντεξεις''.

''αλλος σωπαινει , γιατι η αξιοπρεπεια ειναι πανω απο τις λεξεις, κι αλλος, γιατι οι λεξεις δεν βρισκουν τον δρομο προς την αξιοπρεπεια''.

το θολωμενο μου μυαλο

μετα απο αποχη μερικων ημερων απο την μπλοκοπαρεα, ειμαι και παλι εδω.
ενα μικρο ατυχημα που ειχα, με αναγκασε να χαθω για λιγο.
ευτυχως την γλυτωσα με μονο δυο πλευρακια σπασμενα.
πως το επαθα; θα σας πω.
εβαλα καρεκλα πανω στο τραπεζι, για να φτασω ψιλα [βαρεθηκα βλεπετε η αμυαλη ξανθια να παρω την σκαλα]. και οποιος δεν εχει μυαλο, πεφτει στο κενο και γκεμοτσακιζεται. ετσι και γω. βρεθηκα στο πατωμα, τσακιζοντας τα πλευρα μου.
μιλαμε για πολυ πονο. ουτε στον εχθρο μου δεν ευχομαι να παθει κατι τετοιο.
κανα δυο μερες νοσηλειας στο ''παπανικολαου'', και ναμαι παλι στην φωλια μου.
με μπολικα παυσιπονα, ξεκουραση και προσοχη, θα το ξεπερασω κι αυτο.
θολωσε το μυαλο μου απο τα πολλα παυσιπονα , την κλεισουρα και την υπνηλια.
θελω να ανεβω παλισταμαξι και να κανω μια βολτα.
θελω να παω στη δουλεια και παλι. ενα μηνα αποχη μου ειπαν οι γιατροι. δεν θα το αντεξω. ηδη αρχισα να σαλταρω.
αυτη την στιγμη που γραφω, ακουω ενα τραγουδι του Ακη Πανου ''το θολωμενο μου μυαλο''


και το δικο μου μυαλο εχει θολωσει και ξεσπαω στο γραψιμο.
σας ευχομαι ολους να περασετε ενα ομορφο βραδυ. και να προσεχετε, για να μην βρεθει κανεις σας απο τα ψιλα στα χαμηλα.

ενα παλιο σαπιοκαραβο

''ενα καραβι παλιο σαπιοκαραβο.'' ξυπνησα χαραματα μαυτο το τραγουδι να ηχει στα αυτια μου.
κανω καφε, ανοιγω το λαπτοπ, μπαινω στο youtube, ψαχνω και το βρισκω .
βαζω τα ακουστικα, για να μην ξυπνησω και τους υπολοιπους, ανοιγω τερμα τον ηχο και το απολαμβανω.
σκεψεις πολλες περνανε απο το μυαλο μου.
''ενα καραβι παλιο, σαπιοκαραβο''. αυτο αρχισα να γινομαι και γω.
θελω να αφησω πισω ''στραβα και παραλογα'' . να '' σηκωσω αγκυρα''. να παω σε αλλη γη, σε αλλα μερη.
καπου που να μην υπαρχει θλιψη. να μην υπαρχει πονος. να μην υπαρχει τυραννια.
καπου που να κυριαρχει μονο το γελιο και η χαρα.
''αντε να λυσουμε, να ξεκινησουμε , αχ τους βαρεθηκα , δεν τους μπορω .να ξενυχτησουμε και να μεθυσουμε, να τους ξεχασουμε ολους εδω''.
εκλεισα για λιγο τα ματια μου και με την φαντασια μου ταξιδεψα μακρια.
σε μερη που οι ανθρωποι γελουσαν, τραγουδουσαν και χαιρονταν .

το ξυπνητηρι αρχισε ομως να χτυπα και με επανεφερε στην σκληρη πραγματικοτητα.
ηρθε η ωρα να ετοιμαστω και να φυγω στην δουλεια.
αντε ''σαπιοκαραβό'' ειπα. σηκω και τρεχα παλι για το μεροκαματο της πεινας και ασε τις φαντασιωσεις.


καλο π/σ/κ ευχομαι σε ολους . και τα καραβια, ειτε παλια ειτε καινουργια, ας εχουν καλες θαλασσες.

χαρουμενη καλημερα

σημερα η καλημερα μου συνοδευεται με ''λιγο κρασι, λιγο θαλασσα και ταγορι μου''
αυτο ηταν το πρωτο τραγουδι που ακουσα μολις ξεκινησα για την δουλεια. ενα τραγουδι, που ειχα αρκετα χρονια να ακουσω και που μου μετεδωσε ευθυμια. ενα τραγουδι που εφερε πολλες χαρουμενες, νεανικες αναμνησεις στην θυμηση μου.
Μαρινελλα λοιπον και ''λιγο κρασι, λιγο θαλασσα και ταγορι μου''

Ν εχουμε ολοι μια ομορφη, χαρουμενη και χαμογελαστη μερα.

Καλο Σαββατοκυριακο

Καλημεραααα. Σημερα σκεφτηκα να σας καλημερισω με το πρωτο τραγουδι που θα ακουγα στο ραδιοφωνο, πηγαινοντας για την δουλεια. Ετυχε λοιπον να παιζει ενα ευθυμο τραγουδι.
Και επειδη η προηγουμενη καλημερα μου ηταν με ενα μελαγχολικο , οπως μου ειπε μια φιλη, αυτο σημερα ειναι εντελως αντιθετο. Αυτο ειναι λοιπον το σημερινο μου τραγουδακι.
Τ α παιδια απο την Πατρα μας τραγουδουν ΄'' παντα εσενα συλλογιεμαι''


Ευχομαι σε ολους, να εχετε μια πολυ καλη μερα και ενα ακομη καλυτερο και χαρουμενο Σαββατοκυριακο.

βρες το κλειδι

Καλημερα με Παντελη Θαλασσινο. [βρες το κλειδι, νανοιξεις την καρδια μου]
Ενα υπεροχο τραγουδι, κατα την γνωμη μου.

object width="425" height="344">

Να περασετε ολοι μια ομορφη, ηρεμη και χαρουμενη μερα.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Πρωτομηνια με τον Μανωλη Μητσια

object width="425" height="344">



ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΗΝΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ.
ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΧΑΡΑ, ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

KAΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Καλημερα και καλη εβδομαδα , φιλοι μου. Χτες οπως σας εγραψα στην προηγουμενη αναρτηση μου, πηρα το αμαξακι μου και ξεκινησα να παω μια βολτα., χωρις να εχω κατι συγκεκριμενο στο μυαλο μου. Αφου βγηκα στο δρομο, μουρθε ξαφνικα η ιδεα να παω στο χωριο που γεννηθηκα και μεγαλωσα. Δεν απεχει βεβαια και πολυ απο εκει που ζω τωρα. Μιση ωρα διαδρομη ειναι. Ειχα ομως αρκετα χρονια να παω, γιατι δεν εμεινε και κανενας απο τους αγαπημενους μου εκει. Αλλοι εφυγαν για αλλα μερη, κι αλλοι για τον ουρανο. Πηγα λοιπον χτες και βρηκα μια φιλη μου απο τα παιδικα και νεανικα μου χρονια. Το τι ακολουθησε δεν περιγραφεται με λογια. Ηχαρα μας ηταν μεγαλη. Πηγαμε σενα γυραδικο, φαγαμε, ηπιαμε τις μπυριτσες μας και μετα πηγαμε σε ενα καφε. Εκει που πιναμε τον καφε μας λοιπον και συζητουσαμε για το πως εξεληχθηκαν οι ζωες μας, ξαφνικα ακουμε ενα τραγουδι , που το ακουγαμε καποτε οταν ημασταν νεες. Ποιο; Αυτο.

object width="425" height="344">

Το πως νοιωσαμε δεν μπορειτε να φανταστητε. Αφησαμε την συζητηση για το τωρα και πιασαμε το παρελθον. Θυμηθηκαμε ολες τις τρελες που καναμε τοτε. Ειχαμε τις Diskotek τοτε και λειτουργουσαν ολη την μερα. Μετα το σχολειο λοιπον και μεχρι ναρθει η ωρα για να παρουμε το λεοφορειο να παμε στα χωρια μας, πηγαιναμε εκει και διασκεδαζαμε. Εκεινα τα χρονια, βλεπετε , δεν μας αφηναν να κυκλοφορουμε την νυχτα, οποτε εμεις βρισκαμε την ευκαιρια και διασκεδαζαμε την μερα και στα κρυφα βεβαια.
Αυτα ολα λοιπον ηρθαν στν θυμηση μας, σαν να ηταν χτες.
Ερχεται και το αλλο τραγουδι λοιπον , για να μας γυρισει στην πραγματικοτητα.

Θυμηθηκαμε οτι τωρα πια εκτος απο μαμαδες, ειμαστε και γιαγιαδες. Το γελιο μας ξεσηκωσε ολο το καφε. Μας κοιτουσαν τα νεαρα ατομα που ηταν εκει και απορουσαν .Αναρωτιοντουσαν μαλλον αν ημασταν τρελες. Που ναξεραν αυτα ομως πως νοιωθαμε εμεις εκεινες τις στιγμες . Ετσι, με ολα αυτα, περασε η ωρα και αποφασισαμε, οτι επρεπε να παει καθε κατεργαρης στον παγκο του.
Γυρισα στο σπιτι μου λοιπον , με μια πολυ ομορφη διαθεση, που την μετεδωσα και στην υπολοιπη οικογενεια μου. Ειχα πολυ καιρο να περασω μια τοσο ομορφη Κυριακη. Ξεχασα για λιγο τα προβληματα και τις υποχρεωσεις μου και γεμισα το μυαλο μου με αναμνησεις των νεανικων μου χρονων.

ΚΥΡΙΑΚΗ. ΩΡΑΙΑ ΜΕΡΑ

Καλημερα σε ολους. Σημερα ειναι μια ηλιολουστη φθινοπωρινη Κυριακη. Ειναι μερα ξεκουρασης και ηρεμιας. Ετσι και γω σημερα ξυπνησα με ομορφη διαθεση. Ειχα να νοιωσω ετσι παρα πολυ καιρο. Τα προβληματα, οι υποχρεωσεις, οι ευθυνες, με ειχαν κανει ρακος. Τωρα θα μου πειτε οτι τωρα τελειωσαν ολα αυτα; ΟΧΙ βεβαια. Αλλα ειπα και γω , να απεχω μια μερα απολα αυτα. Να δω και λιγο την καλη πλευρα της ζωης. Περιποιηθηκα λοιπον την Εφη και ειμαι ετοιμη να σοκακεψω, που λενε και στο χωριο μου. Θανεβω λοιπον ταμαξι μου, στην τσεπη χαρτζιλικι , που λεει και το ασμα και βουυυρ, να βρω τις παρεες μου, που τις ειχα ξεχασει , με ολο αυτοτο αγχος που ειχα φορτωθει τοσον καιρο. Αντε σας αφηνω τωρα, για να εκτελεσω τα θελω μου και γω μια φορα και οχι μονο τα πρεπει. Καλη Κυριακη λοιπον σε ολους σας.
αντε και μερικα τραγουδακια που μαρεσουν ελπιζω να αρεσουν και σε σας.

object width="425" height="344">

object width="425" height="344">


Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΕ ΟΜΟΡΦΗ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑ

TO ΦΑΡΜΑΚΙ

Καλημερα σε ολους. Εχουμε μια ηλιολουστη φθινοπωρινη μερα και σημερα. Και ως συνηθως οταν εχουμε τετοιες μερες, εχουμε και λιγη δουλιτσα περισσοτερη. Γιαυτο λοιπον επειδη δεν εχω χρονο να γραψω αυτα που θελω, βρισκω τραγουδια που εκφραζουν αυτα που νοιωθω. Ετσι λοιπον και σημερα. Αυτο το τραγουδι λεει πολλα . Ακουστε το αν θελετε και θα καταλαβετε. Πιστευω οτι θα αρεσει σε πολλους και τα λογια του θα μιλησουν σε πολλες καρδιες.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ-ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ
object width="425" height="344">

συνεντευξη με ΤΟΝ ΘΕΟ

object width="425" height="344">

Αν μπορουσαμε να κανουμε εστω και τα μισα απο αυτα που απανταει Ο ΘΕΟΣ στην συνεντευξη, τοτε δεν θα υπηρχε δυστυχια στον κοσμο. Τοτε ολοι θα ημασταν χαρουμενοι και γαληνιοι. Τοτε θα ξεχειλιζαμε μονο απο αγαπη και καλοσυνη για τους συνανθρωπους μας. Τοτε μονο, το μισος και η κακια δεν θαβρισκαν τροπο για να δηλητηριαζουν τις καρδιες μας.
Ας προσπαθησουμε λοιπον να εφαρμοσουμε, εστω και ελαχιστα απο αυτες τις απαντησεις ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

χαρτινα ονειρα

object width="425" height="344">
object width="425" height="344">

object width="425" height="344">

object width="425" height="344">
object width="425" height="344">
object width="425" height="344">

Ax και να γινομουν παλι παιδι.

Η σχολικη χρονια αρχισε και φετος. Χτες περασα απο το σχολειο του χωριου μου. Καθημερινα περνουσα απο κει τα πρωινα για να παω στην δουλεια μου. Ο αυλογυρος ομως ηταν αδειος. Χτες , ηταν γεματος απο παιδια. Σταματησα σε μιαν ακρη και τα κοιτουσα. Μεσα σε πεντε λεπτα, περασαν απο την σκεψη μου και τα δικα μου σχολικα χρονια. Ηταν ξενοιαστα χρονια. Χωρις σκοτουρες, χωρις προβληματα, χωρις υποχρεωσεις αλλες, εκτος απο το διαβασμα. Θυμηθηκα που ετρεχα και γω μαζι με ταλλα παιδια. Επαιζα. γελουσα, τραγουδουσα. Και τωρα; Τι κανω; Αναρωτηθηκα. Εχω ξεχασει να γελαω. Την σκεψη μου την βασανιζουν τοσα πολλα προβληματα, που το γελιο και η χαρα, εκαναν φτερα. Την θεση τους πηραν, η θλιψη και το δακρυ. Ναι το δακρυ. Πολλες φορες κλαιω , χωρις να το θελω. Πoλλες φορες κρυβομαι. Εξαφανιζομαι και ψαχνω μια γωνια απομερη ,για να μην με βλεπει κανεις και ξεσπαω σε κλαματα. Δεν θελω να με βλεπει κανεις οταν μουρχεται αυτη η επιθυμια για κλαμα. Δεν μαρεσει να με παρηγορουν. Δεν μαρεσει να με λυπουνται. Τωρα, γιατι τα γραφω ολα αυτα; Ουτε και γω ξερω. Αυτο νοιωθω αυτη την στιγμη και αυτο κανω. Ισως ετσι μπορεσω και πεταξω την ταφοπλακα που με σκεπαζει και με πνιγει.

kαλημερα

Καλημερα σε ολους. Οπως εχω συνηθισει τελευταια καθε Παρασκευη να σας ευχομαι καλο π/σ/κ, ετσι και σημερα, κανω το ιδιο. Καλο π/σ/κ λοιπον σε ολο τον κοσμο. Να περναμε ολοι καλα, και αυτοι με τα πολλα και εμεις με τα λιγα. Η ζωη ειναι ωραια, λενε μερικοι. Πραγματικα, αν σκεφτομαστε θετικα, τοτε την βλεπουμε και μεις ωραα. Και οταν και η δουλιτσα μας αρχιζει να ανεβαινει, τοτε ανεβαινουμε και μεις ψυχολογικα και χαμογελανε λιγακι τα χειλη μας.
Ας ανεβουμε λιγακι με ενα ευθυμο τραγουδι που μας λεει η Κατερινα Κουκα και ας χορεψουμε κι ολας πρωινιατικα , αν μας την δωσει.
Χαρα και αισιοδοξια λοιπον φιλοι μου, για να τα βλεπουμε ολα ροδινα, γιατι διαφορετικα.... θα σαλταρουμε.
object width="425" height="344">

Καλο μηνα

Καλημερα σε ολους . Καλο μηνα και καλο φθινοπωρο. Ακουγα στο ραδιοφωνο, καθως ερχομουν στην δουλεια, οτι σημερα γιορταζουν πολλα ονοματα, αλλα επειδη δεν τα θυμαμαι , ευχομαι σε ολους οσους γιορταζουν, χρονια πολλα, καλα και ευτυχισμενα.
Αντε να ακουσουμε και ενα τραγουδακι για το φθινοπωρο.

''Τα καλυτερα επονται''

Καλημερα σε ολους και καλο π/σ/κ. Μετα απο λιγο καιρο απουσιας μου απο την μπλοκοπαρεα, γυρισα και γω παλι. Τελος οι διακοπες, τελος οι ξεκουραστες μερες. Ξαναμπαινουμε και παλι στον ρυθμο της καθημερινοτητας .Οι περισσοτεροι απο μας, ειμαι σιγουρη οτι λυπουνται που τελειωσαν οι διακοπες τους. Ολοι θα θελαμε να διαρκουν πολυ περισσοτερο, αλλα αυτο , ξερουμε οτι δεν γινεται. Πρεπει να δουλεψουμε κιολας για να επιβιωσουμε. Επομενως , ας μην λυπομαστε γιατι ''τα καλυτερα επονται''
ΥΓ. αυτη την φραση ΄΄τα καλυτερα επονται΄΄ την διαβασα σε ενα αλλο μπλοκ και ετσι μουρθε η ιδεα να γραψω και γω κατι, για να μην με ξεχνατε. Ειμαι και γω εδω λοιπον. Ζω ακομη, επειτα απο αρκετες μπορες που περασαμε.
Ναειστε ολοι καλα και να περνατε ακομη καλυτερα.
Αντε να ακουσουμε και ενα τραγουδακι .

object width="425" height="344">

μια ευχη για τον Μακεδονα

Γεια σας φιλοι μου. Ειχα αρκετες μερες να γραψω, γιατι δεν ηξερα τι να γραψω.
Σημερα ομως, διαβασα στο μπλοκ της 50 FM, το καραβι με τις ευχες και μαρεσε η ιδεα να ζητησω και γω απο ολους τους μπλοκοφιλους, τις ευχες , για καλη επιτυχια στην επεμβαση που θα κανει ο Θανασης ο Μακεδονας την Δευτερα, στο νοσοκομειο Παπανικολαου.
Ας του ευχηθουμε λοιπον ολοι, να εχει καλη επιτυχια και να πανε ολα καλα. Να γυρισει και παλι στο σπιτι του, στην οικογενεια του, στα εγγονακια του και στην μπλοκοπαρεα, γερος και δυνατος. Σας ευχαριστω ολους, προκαταβολικα, που θα μπητε στον κοπο να διαβασετε την αναρτηση αυτη και θα αφησετε μια καλη ευχη για τον Θαναση.
Μακαρι να πανε ολα καλα.

μια καλημερα και ενα τραγουδι.

καλημερα σε ολους τους φιλους.
καλο παρασκευοσαββατοκυριακο.
να περασετε ολοι χαρουμενα.
να γινουν τα ονειρα σας πραγματικοτητα.
σας αφιερωνω ενα τραγουδακι της Αλεξιου που μαρεσει.

Μια καλημερα.

Καλημερα σε ολους και καλη εβδομαδα, με ενα τραγουδακι της αγαπημενης μου Χαρουλας


και μια αφιερωση για σενα που κοιμασαι ακομη.

που φτασαμε!!!!!!!!!!!!

Ειναι λιγο περασμενη η ωρα. 1.30, συγκεκριμενα πμ. Δεν με κολλουσε υπνος και επειδη ειχα τελειωσει την παρακολουθηση των ιστολογιων , ειπα να μπω στο zoo, να παιξω κανενα παιχνιδι στα sigle gameς, μεχρι να νυσταξω. Δεν μπαινω συχνα σαυτην την σελιδα, γιατι δεν μαρεσουν αυτα που βλεπω εκει.
Μπηκα λοιπον μετα απο καμποσο καιρο και βλεπω οτι εχω μηνυματα απο μερικους ''κυριους''.'
''Αντε'' λεω , ας τα διαβασω. Η περιεργεια, βλεπετε.
Τι τοθελα ομως; Αντι να νυσταξω, μουφυγε ο υπνος εντελως επειτα απο αυτα που διαβασα. Νευριασα τοσο πολυ, που μουρθε να σπασω τον υπολογιστη.
Θα σας εξηγησω, γιατι.
μνμ 1ο. καποιος νεαρος. 29 χρονων, μου εγραφε τοτηλεφωνο του και μου ελεγε να επικοινωνησουμε, για να γνωριστουμε, γιατι του αρεσει να κανει ερωτα με μεγαλες κυριες.
Τι ελεγε το καθηκι; Δεν σεβαστηκε την ηλικια μου; Που σιγουρα θα ηταν ιδια με της μανας του; Δεν εχουν ντροπη οι νεοι σημερα;

μνμ 2ο. Καποιος 40νταρης, ηθελε να μου στελνει καρτες ανανεωσης για το κινητο μου, η οτιδηποτε αλλο θαθελα, γιατι λεει, του αρεσει να κανει οτι του ζητουν οι κυριες.
Τι να πω; Δεν ξερω. Που εχουν φτασει τα αγορακια πια. Δεν ξερουν τι να κανουν για να τονωσουν τον ανδρισμο τους.

μνμ 3ο. Καποια νεαρη κυρια, ζητουσε να γνωριστουμε για να γνωρισουμε τον κοσμο των οργιων, λεει.

Δεν μουφταναν λοιπον τα ξενερωτα αγορακια, εχω και τις γυναικιες ανωμαλιες.
Μ α ποια ειμαι τελος παντων; Τωρα θα μου πητε, καλα να παθω, αφου μπαινω σε τετοιες σελιδες.
Ειναι κακο ομως να μπαινουμε για να παιξουμε και να περασει η ωρα μας; Πρεπει ντε και καλα οσες μπαινουν στο zoo να θεωρουντε
''εξ ολης και πρωολης'', οπως λεμε εμεις στο χωριο μου;
Τους εριξα και γω απο ενα βρισιματακι περιποιημενο και εκτονωθηκα.
Αντε τωρα ομως να με κολλησει υπνος με τετοια τσατιλα.
Σας τα γραφω λοιπον, ετσι γιατι θελω καπου να τα πω.

ευχαριστω για το βραβειο

Ειχα αρκετες μερες να μπω στα μπλοκ, λογω φορτου εργασιας και υποχρεωσεων. Τωρα ομως που εκλεψα λιγο χρονο και μπηκα, ειδα με χαρα, οτι μου δοθηκε ενα βραβειο απο τους φιλους μου, alterego, Γιαννη Παππα, fotini, elph και big mama.
Eυχαριστω τους φιλους μου λοιπον για την χαρα που μου εδωσαν και τους ευχομαι καλο καλοκαιρι και να περνανε καλα οπου κι αν βρισκονται.
Εγω ομως τωρα θα πρεπει να το δωσω και γω με την σειρα μου σε 15 ατομα, αποτι καταλαβα οτι λεει ο κανονας του βραβειου.
Επειδη ομως δεν θελω να ξεχωρισω κανεναν, γιατι ολοι αξιζουν , οχι μονο ενα, αλλα πολλα βραβεια, το δινω σε ολους οσους με παρακολουθουν.
Και αν ειναι περισσοτεροι απο 15, δεν πειραζει. Ολοι το αξιζουν.
Στελνω την αγαπη μου λοιπον και τις ευχες μου για καλο καλοκαιρι, σε ολο τον κοσμο.

Η ωρα ειναι 12,30 μμ. Μεχρι τωρα ειχαμε παρεα . Καθομασταν στο μπαλκονι στο σπιτακι που εχουμε στην Χαλκιδικη . Το ποτο, η δροσια , η μουσικη, μεκαναν να νοιωθω ομορφα. Καποια στιγμη κοπηκε και το ρευμα και με τα κερακια και τις γκαζολαμπες ηταν τελεια. Η διαθεση μου ηταν σε καλη κατασταση. Καποια στιγμη ομως επρεπε να πανε ολοι για υπνο. Βλεπετε οι ανθρωποι επρεπε να σηκωθουν πρωι, για να πανε στην δουλεια τους. Εμεινα μονη τοτε, με το κρασακι και την Πιτσα Παπαδοπουλου ,παρεα μου.

Ειναι οι ωρες που τρελαινομαι. Που ολα ερχονται στην σκεψη μου. Δεν την αντεχω αυτο τον καιρο την μοναξια. Θελω να βρισκομαι συνεχεια με κοσμο. Τραγουδαει η Πιτσα. ''ραγισα ''


Κολλησα σαυτη την λεξη. ''ραγισα'' Ετσι νοιωθω και γω. Ραγισα, τσακισα. Δεν μπορω πλεον να τα βγαλλω περα με τοσες ευθυνες και τοσες σκοτουρες στο κεφαλι μου.Προσπαθω, το πολεμαω οσο μπορω, αλλα ερχονται στιγμες που δεν αντεχω αλλο.

''ολοι οι δρομοι εισαι εσυ'' εξακολουθει να τραγουδαει η Πιτσα.


Ενας δρομος υπαρχει για μενα. Ο δρομος που ακολουθω εδω και 30 χρονια. Ο δρομος της οικογενειας μου. Αυτος ο δρομος, που προσπαθω με νυχια και με δοντια να τον κρατησω γερο, χωρις να δημιουργηθουν λακουβες. Χωρις να σπασει. Η αγωνια μου, μεγαλη. Οι ελπιδες μου πολλες , οτι θα καταφερω να φτασω στο τελος του. Οδηγω οσο πιο προσεκτικα μπορω.
Περιμενω να δω που θα με βγαλει. Ελπιζω και παρακαλαω να εχει αισιο τελος. Να πανε ολα καλα.

ΠΡΟΣΠΑΘΩ - ΠΑΡΑΚΑΛΩ - ΕΛΠΙΖΩ - ΥΠΟΜΕΝΩ - ΠΕΡΙΜΕΝΩ.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Καλοκαιρι.

Ηλιο, ζεστη, θαλασσα, νυχτερινοι περιπατοι στις παραλιες.

Ηρεμια, χαλαρωση,χαρα, γελιο, κεφι για ζωη.

Καθομαι σε ενα παγκακι στην ερημικη

παραλια που βρισκομαι και χαζευω το κυμα που σκαει στην ακτη.

Κλεινω τα ματια και απολαμβανω την ησυχια και την δροσια.

Στην σκεψη μου ερχονται ολα τα καλοκαιρια που περασαν, απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου, μεχρι σημερα.

Απο τα περισσοτερα εχω ομορφες αναμνησεις. Εχω βεβαια και αρκετες πικρες, αλλα αυτη τη στιγμη, τις διωχνω απο την σκεψη μου. Δεν θελω να χαλασω την ηρεμη διαθεση μου.

Σαν κινηματογραφικη ταινια περνουν απο την σκεψη μου.

Ξαφνικα, μενω σε ενα καλοκαιρι του 1979. Ηταν η χρονια που τελειωσα το λυκειο και πηγαμε 10ημερη εκδρομη στην Κρητη.

Η ωραιοτερη καλοκαιρινη αναμνηση. Οι πιο ξενοιαστες, οι πιο χαρουμενες, οι πιο τρελλες νεανικες μερες και νυχτες που περασα, παρεα με τους συμμαθητες και τις συμμαθητριες μου.

Αξεχαστο καλοκαιρι. Αν καθομουν να το περιγραψω, θα χρειαζοταν να γραφω για αρκετες μερες και νυχτες, οσες ηταν και αυτες που περασα τοτε.

Ξαφνικα η φωνη και το χαδι του Θαναση μου, με γυριζει στην πραγματικοτητα. Ανοιγω τα ματια, κοιταω γυρω μου και επανερχομαι στο σημερα.

Ξαναγινομαι παλι η γυναικα των 47 χρονων, η μανα τριων υπεροχων παιδιων και η γιαγια δυο καταπληκτικων εγγονων. Γεματη αγχος, φοβο, αγωνιες, χαρες και πικρες.

Ολοι εχουμε καποια καλοκαιρινη αναμνηση που εχει μεινει πιο εντονα στην μνημη μας.

Εγω εγραψα μια δικη μου. Θαθελα ομως να μαθω και μια δικη σας , ευχαριστη ομως, καλοκαιρινη αναμνηση.

Τα λαθη στην σχεση του γαμου.

Τι πιστευω εγω, απο την εμπειρια μου μετα απο 29 χρονια γαμου και απο αυτα που βλεπω σε αλλα παντρεμενα ζευγαρια.

1. Οταν για οποιοδηποτε ζητημα του ζευγαριου, παιρνει παντα αποφασεις ο ενας απο τους δυο.
Νομιζω οτι αυτο ειναι ενα απο τα βασικα λαθη. Το ζευγαρι πρεπει να συνεργαζεται και οι αποφασεις να παιρνονται απο κοινου.

2. Οταν σκεφτομαστε οτι ο-η συντροφος μας θα πρεπει να γνωριζει τι θελουμε, τι μας ευχαριστει και τι μας ικανοποιει.
Αυτο ειναι λαθος. Δεν μπορει να ξερει ο αλλος τι κρυβουμε εμεις στο μυαλο μας. Γιαυτο θα πρεπει να ζηταμε αυτο που θελουμε. Διαφορετικα, θα παραπονιομαστε οτι δεν μας καταλαβαινει και θα θυμωνουμε.

3. Οταν πιστευουμε οτι οι δυο ειμαστε ''ενα'' Κι αυτο, λαθος. Θ πρεπει να καταλαβουμε οτι εχουμε και ομοιοτητες αλλα και διαφορες, οι οποιες θα πρεπει να γινονται σεβαστες και απο τους δυο.

4. Οταν εξαρτωμαστε απο το ταιρι μας η το αντιθετο. Ο καθενας μας θα πρεπει να εχει την ελευθερια κινησεων, σκεψεων και ''πιστεω''. Οταν ''κρεμομαστε'' απο τον-την συντροφο μας, τις περισσοτερες φορες, κατανταει κουραστικο και προκαλει την αγανακτηση.

5. Η ελλειψη εμπιστοσυνης και η ζηλεια. Νομιζω οτι αυτα ειναι απο τα πιο βασικα λαθη στα ζευγαρια. Προκαλουν γκρινια και καταληγουν σε καυγαδες. Οτι χειροτερο για μια υγειη σχεση του ζευγαριου.

Δεν ειναι τυχαιο λοιπον που οι περισσοτεροι γαμοι διαλυονταιοταν αρχιζουν οι συγκρουσεις για το ποιος εξουσιαζει ποιον, για το ποιος χρησιμοποιει τον αλλον, για το ποιος επιβαρυνεται περισσοτερο στις υποχρεωσεις, για το ποιος ξοδευει περισσοτερα χρηματα.

Υ.Γ. Διαβασα καπου το εξης...
''Να διασκεδαζετε μαζι, να χαιρεστε και να λυπαστε μαζι, αλλα να ειναι ο καθενας μονος του. Μονο τοτε θα ειναι υγειης η σχεση του ζευγαριου στον γαμο.

Εσεις τι λετε;
Γραψτε κι αλλα λαθη που πιστευετε οτι τραυματιζουν η και διαλυουν τον γαμο.

ΓΝΩΜΙΚΑ

1. Ειναι καλυτερα να στεκεσαι ορθιος με σπασμενο κεφαλι και μπαταρισμενο
κεφαλι, απο το να σερνεσαι με την κοιλια για να γλυτωσεις το κεφαλι σου.

2. Το μυστικο ειναι να επιτιθεσαι. Τολμησε και ο κοσμος παντα θα υποκυπτει.
Αν καμια φορα σε νικησει, τολμησε το ξανα κα ξανα και στο τελος θα πετυχει.

3. Εικοσι χρονια απο τωρα, θα εισαι πιο απογοητευμενος για τα πραγματα που
δενεκανες, παρα για τα πραγματα που εκανες. Γιαυτο λυσε τους καβους. Σαλπαρισε
μακρια απο το σιγουρο λιμανι. Εξερευνησε, ονειρεψου, ανακαλυψε.

4. Δεν μπορεις να ανακαλυψεις ωκεανους, αν δεν εχεις το θαρρος να απομακρυνθεις
απο την ακτη.

5. Πολλα πραγματα χανονται επειδη δεν εμαθες να τα ζητας.

6. Αν μια φορα περασεις τα συνορα, δεν θα υπαρχου πια ορια.

ΖΗΛΕΙΑ. Σας αρεσει να σας ζηλευουν;

ΖΗΛΕΙΑ
Συναισθημα με δυο εννοιες. Κακη ζηλεια και καλη ζηλεια.
1. Κακη ζηλεια.
Χαιρομαστε που ο αλλος παθαινει καποιο κακο. Τον αντιπαθουμε επειδη εχει χαρισματα και ικανοτητες που δεν εχουμε εμεις. Τον φθονουμε.

2. Καλη ζηλεια.
Θαυμαζουμε τον αλλον για τις ικανοτητες και τα χαρισματα που εχει και προσπαθουμε να τον μοιασουμε. Τον ανταγωνιζομαστε με τροπο δημιουργικο. Τον ευγνωμονουμε που με το παραδειγμα του, μας δειχνει τον καλυτερο τροπο για να καταφερουμε και μεις κατι καλο στην ζωη μας.

Ζηλεια λοιπον με φθονο-κακη ζηλεια.
Ζηλεια με θαυμασμο-καλη ζηλεια.

Υπαρχει ομως και η ζηλεια που νοιωθουν τα ζευγαρια μεταξυ τους.

''Ζηλευω γιατι τον-την αγαπω'' δικαιολογουνται οι περισσοτεροι.

Ετσι ομως αγαπας εσυ; Με το να ζηλευεις;

ΠΡΟΣΟΧΗ. Αυτου του ειδους η ζηλεια σε πολλες περιπτωσεις, φερνει πολλα προβληματα στα ζευγαρια.
Γινεται αρκετες φορες υπερβολικη. Κατανταει αρρωστεια. Αρχιζουν, η καχυποψια, η γκρινια και οι καυγαδες.
Τοτε εξανεμιζεται η αγαπη.
Τοτε διαλυονται οι σχεσεις.

Σας αρεσει λοιπον να σας ζηλευει ο-η συντροφος σας; και αν ''ναι'', γιατι σας αρεσει;

Καλημερα, καλη εβδομαδα και καλο μηνα.
Πινω το πρωινο μου καφεδακι πριν παω για δουλεια και για να περασει η ωρα , εκανα μια βολτα στο youtube, οπως κανω κι αλλες φορες οταν εχω χρονο.
Ψαχνοντας λοιπον, βρηκα κατι που μαρεσε και σκεφτηκα να το μοιραστω μαζι σας.

''Σημερα μπορει να ειναι η τελευταια φορα που βλεπεις τους ανθρωπους που αγαπας'' γραφει,

'' και γιαυτο πες τους ψιθυριστα πως τους χρειαζεσαι.... πως τους αγαπας....φερσου τους καλα.... ζητα τους συγνωμη....''

Εμεινα λοιπον περισσοτερο στην λεξη ''συγνωμη''

Αραγε ξερουμε να ζηταμε συγνωμη; Και αν την ζηταμε, για καποια λαθη που καναμε η για καποιες συμπεριφορες μας ασχημες, ξανακανουμε τα ιδια λαθη; Η ειναι μια λεξη που μονο την λεμε χωρις να την εννοουμε;

Μεβαλε σε σκεψεις η λεξη αυτη. Πολλες φορες εχω ζητησει συγνωμη απο ανθρωπους που συμπεριφερθηκα ασχημα. Το ξεχναω ομως και ξανακανω τα ιδια λαθη. Αθελα μου βεβαια.

Σημερα λοιπον , διαβαζοντας αυτο το κειμενακι, θελω να ζητησω συγνωμη απο οσους εχω πληγωσει, απο οσους εχω συμπεριφερθει ασχημα, απο οσους εχω απογοητευσει. Απο ολους οσους αγαπω και μαγαπανε. Υποσχομαι οτι θα προσπαθησω να κρατησω τον λογο μου και να μην ξανασυμπεριφερθω ασχημα, οση σκασιλα και οσα προβληματα κι αν εχω.
Συγνωμη λοιπον, μεσα απο την ψυχη μου ζηταω απο ολους , οσους με ξερουν και τους εχω φερθει ασχημα.

object width="425" height="344">>

ΑΓΑΠΗ

Ετσι την εξηγουν καποιοι.
ΑΓΑΠΗ ειναι...
1. Να χαιρεσαι με την χαρα του αλλου και να λυπασαι με την λυπη του.

2. Μια προσωρινη τρελαπου εκρηγνυται σαν ηφαιστειο και μετα καταλαγιαζει.

3. Το γοητευτικο ηλιοβασιλεμα καθε καρδιας.

4. Το να παιρνεις μια γευση απο παραδεισο.

5. Η φιλια μεσα στην φωτια.

6. Να χαριζεις τον εαυτο σου στους αλλους.

7. Μια γοητευτικη απατη, που την δεχεσαι με την καλη σου θεληση.

8. Να βλεπεις στα ματια καποιου, ολοκληρο τον κοσμο.

9. Να δινεσαι σε καποιον με ψυχη και σωμα.

Ετσι απαντησαν μερικοι στην ερωτηση '' τι ειναι ΑΓΑΠΗ''

Εσυ τι λες;

Με ενδιαφερει η απαντηση σου.

ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

1. Η απελπισια, αυτον που επεσε, δεν τον αφηνει να σηκωθει. Η δε αμελεια, τον ορθιο, καταφερνει να τον γκρεμισει. [ Ιωαννης Χρυσοστομος]

2. Χαλεπωτερον του ''αμαρτανειν'' εστιν το ''απελπιζειν'' [ Ιωαννης Καρπαθιος].

3.Μηδεν σεαυτον εις απογνωσιν βαλης, οτι αυτη εστιν η μεγαλη χαρα του δαιμονος. [Αββας Θεοδωρος].

ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

- Οταν οι φυσικες δυναμεις σε εγκαταλειπουν.
- Οταν τα δακρυα εχουν στερεψει.
- Οταν η απελπισια εχει κατακλυσει την καρδια σου.
-Οταν ο πονος ραγιζει το στηθος σου.
-Οταν στερευουν τα ονειρα σου.

Τοτε ανακαλυπτεις την πραγματικη σου δυναμη-
την πραγματικη σου ανθρωπια.
Τοτε ανακαλυπτεις την ψυχη σου.
Και
ΑΝ ΖΕΙΣ,
τοτε,
ΖΕΙΣ ΑΛΗΘΙΝΑ.
[ λογια αγνωστου συγγραφεα]

το θαυμα της ζωης.

H αληθινη ιστορια ενος ατυχηματος

object width="425" height="344"><

Tι κανω σε περιπτωση που παθω εμφραγμα

Επειδη βαρεθηκα να καθομαι και επειδη δεν ξερω τι να κανω για να περασει η ωρα, ψαχνω για κατι ενδιαφερον. Ψαχνοντας λοιπον βρηκα το παρακατω στο youtube.
Δεν ξερω αν σας ενδιαφερει, αλλα εγω το θεωρησα καλο για να το αναρτησω.
Οποιος θελει ας το διαβασει. Καλο ειναι να μαθαινουμε.

Μια χαρα και δεκα πικρες

Σε καποια προηγουμενη αναρτηση του, ο φιλος μας ο alterego,ζητησε να γραφουμε και κατι οταν αναρτουμε τραγουδια. Οταν ομως το τραγουδι τα λεει ολα, εμεις τι να πουμε περισσοτερο;
Ακουστε λοιπον το παρακατω τραγουδι και θα καταλαβαιτε τι εννοω. Αυτα που ηθελα να γραψω, τα λεει ο Καρρας σαυτο το τραγουδι.
Αν γελασω το βραδακι, λεει, θα δακρυσω το πρωι. Αυτη ειναι η ριμαδα η ζωη. Μια χαρα και δεκα πικρες.

Η ΨΥΧΗ-ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ

''και απο πηλος, γινεσαι πετρα.
και σκληραινεις. και χτιζεις τειχη γυρω σου
και δεν αφηνεις να τα περασει κανεις, απο φοβο, μην χασεις την ψυχη σου. και μενεις ΑΔΕΙΟΣ.''

Ειναι ενα αποσπασμα απο μια αναρτηση που μαρεσε και μου εδωσε κινητρο για σκεψεις.

Η ΨΥΧΗ λοιπον.
Ποσα μπορει και κρυβει αυτη η ψυχη.
Χαρες και πικρες.
Ερωτες και παθη.
Αγαπες και μιση.
Αληθειες και ψεματα.
Φοβους και ''θελω''.
Δυναμη και αδυναμια.
Ανασφαλειες και αντοχες.

Αν μπορουσαμε να διαβασουμε την ψυχη των αλλων, ποσο πιο ομορφη θα ηταν η ζωη.
Ποσο πιο αληθινοι θα ηταν οι ανθρωποι.

Αυτοι οι ανθρωποι, που ειναι γεματοι απο ψευτεια και υποκρισια.
Αυτοι οι ανθρωποι που δεν ξερουν τι θελουν.
Αυτοι οι ανθρωποι που δεν εχουν ιχνος απο αγαπη μεσα τους.
Αυτοι οι ανθρωποι που εχουν γινοι ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Αν μπορουσαμε να γκρεμισουμε το τειχος που χτιζουμε γυρω μας, ποσο πιο διαφορετικη και καλυτερη θα ηταν η ζωη ολων μας......

Αλλα θελω κι αλλα κανω.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΗΤΕΡΑ

Χρονια πολλα στις μανουλες ολου του κοσμου.
Μανα κραζει το παιδακι
Μανα ο νιος και μανα ο γερος.
Μανα ακους σε καθε μερος.
ΩΩΩ, τι ονομα γλυκο.

Αυτο το ποιηματακι μας μαθαιναν καποτε , πριν πολλα πολλα χρονια, στο σχολειο.

Γκρινιαζα στην μανα μου τοτε που ημουν και γω κοριτσακι.
Την πικραινα με τα λογια μου και τις πραξεις μου.

''Θα γινεις και συ μανα καποτε'' μουλεγε, ''και θα δεις την γλυκα''
Τοτε δεν μπορουσα να καταλαβω την αγωνια της.
Τωρα που ειμαι και γω μανα, τωρα καταλαβαινω τα λογια της.
Τωρα ομως δεν την εχω για να της ζητησω συγνωμη.

Καντε κουραγιο μανουλες. Καντε υπομονη . Κρατηθητε στην ζωη για να
εχουν τα παιδια σας το πιο δυνατο στηριγμα , οταν σας χρειαζονται.

ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ

Περνουν τα χρονια

''Πως περνουν τα χρονια
ονειρα γλυκα
σαν τα χελιδονια
φευγουν μακρια'' λεει ενα τραγουδι.

Αααχ... περνουν τα χρονια, χωρις να το παρουμε χαμπαρι.

Σαν χθες, θυμαμαι την πρωτη μερα που πηγα στα νηπεια.
Δεν πηγα μονη μου βεβαια. Με πηγε η θεια μου.
Ηθελε να με αφησει και να φυγει και ναρχοταν να με παρει μετα απο δυο ωρες.
Γελαστηκε ομως. Σιγα μην την αφηνα εγω.. Πατησα κατι τσιρηδες, που τρομαξαν ολοι. Κρεμαστηκα απο την κοτσιδα της,[ ειχε πολυ μακρια μαλλια] και την τραβουσα.

''Αν δεν μεινεις και συ μαζι μου, θα σου την ξεριζωσω'' της ελεγα.

Βρε προσπαθουσε να με καλοπιασει η νηπειαγωγος, δινοντας μου καραμελες, μπογιες, παιχνιδια..... αλλα εγω εκειιιι. Πεισμααα... ''Δεν μενω. φευγω και γω μαζι σου'' ελεγα στην θεια μου.

Τι να κανει η καημενη τοτε; Αναγκαστηκε να καθησει και κεινη μαζι μου.

Στην αιθουσα ομως, υπηρχε μονο το γραφειο και η καρεκλα της νηπειαγωγου σε μεγαλο μεγεθος. Ολα ταλλα τραπεζια και καρεκλες, ηταν μικρουτσικα. Τα ξερετε τωρα... Τ να λεω...

Καθησε λοιπον και η θεια μου σε ενα μικρο καρεκλακι, διπλα μου.
Μολις την ειδα εγω, μουφυγε το κλαμα και μεπιασαν τα γελια. Αρχισαν να γελανε τοτε και ολα τα αλλα παιδακια και μαζι μας και η δασκαλα και η θεια μου.
ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ. ΕΞΟΙΚΕΙΩΘΗΚΑ με το περιβαλλον.

Ηρθε η ωρα για να φυγουμε.
Εγω, χαρουμενη εκανα σε ολους μια δηλωση.... '' αυριο θα ερθω μονη μου στο σχολειο και δεν θα γκρινιαξω ξανα, για να με φερει η θεια μου''

Τους χαιρετησα ολους και εφυγα γελωντας και χοροπηδωντας.

Ετσι και εγινε. Κρατησα την υποσχεση μου, παροτι ημουν μικρη.

Τωρα που μεγαλωσα ομως, πολλες φορες δινω υποσχεσεις χωρις να μπορω να τις κρατησω.

Απο τοτε, περασαν 42 χρονια. Ηαναμνηση ομως αυτη , εμεινε στο μυαλο μου, λες και ηταν χθες. Τοσο ζωντανη, μα τοσο μελαγχολικη τωρα πια.
Και λεω ''μελαγχολικη'', γιατι αρχισε να με φοβιζει η ηλικια μου. Αρχισα να σκεφτομαι οτι η ζωη μου αρχισε να μικραινει. Δεν ειμαι πια το μικρο και ξενοιαστο εκεινο κοριτσακι.
Ειμαι μια μεγαλη γυναικα, με παιδια, εγγονια, υποχρεωσεις και πολλες πολλες αναμνησεις, ευχαριστες και δυσαρεστες. Και με τον φοβο, οτι πλησιαζει η στιγμη που θα κλεισω τα ματια μου για παντα και δεν θα μπορεσω να ξαναδω τους ανθρωπους που αγαπησα.

ΠΟΙΑ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑ

Ο ερωτας ερχεται και φευγει.- Η αγαπη χτιζεται και μενει.

Ο ερωτας ζηταει. - Ηαγαπη, δινει.

Ο ερωτας ειναι κτηση. - Η αγαπη, ελευθερια.

Ο ερωτας σου κλεινει τα ματια και βλεπεις τον αλλον μονο οπως θες εσυ. - Η αγαπη, σου ανοιγει τα ματια και βλεπεις τον αλλον οπως ειναι και τον δεχεσαι οπως ειναι.

Ο ερωτας μια σανεβαζει στον ουρανο και μια σε κατεβαζει στην γη. - Η αγαπη, σε κραταει συνεχως στον ουρανο, χωρις να σου δημιουργει ανασφαλειες.

Ο ερωτας σου προσφερει αγχος. - Η αγαπη σου προσφερει ηρεμια.

XΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ φιλοι μου.

Ευχομαι σε ολους, η Ανασταση Του Κυριου, να φερει ανασταση και στις καρδιες ολων μας.

Να τις γεμισει με αγαπη και καλοσυνη.

Να διωξει την μοναξια, την θλιψη και την μελαγχολια, απο αυτους που νοιωθουν ετσι.

Να γελασουν τα χειλη καθε πικραμενου.


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε ολους

ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ

Μην μου παραπονιεσαι. Δεν σε ξεχασα. Ουτε προκειται ποτε να σε ξεχασω. Το ξερεις πολυ καλα αυτο. Μου το ειχες πει αλλωστε πριν μου φυγεις. Πριν σου δωσω το τελευταιο φιλι. Πριν σου πω για τελευταια φορα ποσο σαγαπουσα.
Με χαιδεψες και μου ειπες με εκεινη την σιγανη, ξεψυχισμενη φωνουλα σου ''μικρο, μην με ξεχασεις. θελω να με θυμασαι''. Εκλεισες τα ματια σου, σφραγισες τα χειλη σου κι εφυγες.
Μαφησες μονη μου , να σε κοιτω, χωρις να προλαβεις νακουσεις την υποσχεση μου.
Σαν σημερα , πριν 6 χρονια, μαφησες κι εφυγες, για να βρεις εναν αλλο κοσμο, που αποτι λενε, δεν υπαρχει πονος, δακρυ και στεναγμος.
Εγω ομως σεχω παντα κοντα μου. Στην σκεψη μου, στα ονειρα μου, στην χαρα μου, στην λυπη μου.
Εσυ με οδηγεις. Εσυ με προστατευεις. Εσυ μαγαπησες και μαγαπας.
Η ψυχη σου μακολουθει οπου κι αν παω.
Η φωνη σου αντηχει στα αφτια μου συνεχως.
Η ανασα σου εμεινε στο σπιτι μου.
Σευχαριστω που ερχεσαι στα ονειρα μου. Γιατι μονο εκει μπορω νασε αγγιζω πλεον. Γιατι μονο εκει μπορω να σε χαιδευω, να σαγκαλιαζω, να σε φιλω.
Και μαρεσει αυτο. Μην μου φυγεις και απο αυτα, γιατι τοτε δεν θα το αντεξω και θαρθω να σε βρω. Και ξερω πολυ καλα οτι δεν το θελεις αυτο.
Σαγαπουσα, σαγαπω και θα σαγαπω, οσο ζω.
Καποτε θα συναντηθουμε.

Kυριακη.Μια μερα σαν ολες τις αλλες.

Κυριακη. Ημερα ξεκουρασης. Ημερα αφιερωμενη Στον Κυριο μας και Θεο μας, οπως μας ειχαν μαθει οι γονεις μας.
Ειναι ομως ετσι;
Για τους περισσοτερους απο μας, οχι.
Θυμαμαι καποτε, σηκωνομασταν ολη η οικογενεια, ετοιμαζομασταν και πηγαιναμε στην εκκλησια. Γυριζαμε μετα στο σπιτι , ηρεμοι και γαληνιοι. Εγω ετοιμαζα με χαρουμενη διαθεση το φαγητο και καθομασταν ολοι μαζι γυρω απο το τραπεζι και απολαμβαναμε τα καλουδια που ετοιμαζα, κουβεντιαζαμε , γελουσαμε και πολλες φορες τραγουδουσαμε κιολας. Κιας μην ειχαμε αλλη παρεα. Κιας ημασταν μονο με τα παιδια μας.
Νοιωθαμε οτι ηταν μια ξεχωριστη μερα.
Εδω και λιγα χρονια ομως, ειτε ειναι Κυριακη ειτε καθημερινη, για μενα ειναι το ιδιο.
Επαψα να πηγαινω στην εκκλησια [δεν ξερω γιατι] και μαζι με μενα δεν πανε ουτε και οι υπολοιποι της οικογενειας. Γιατι εδω που τα λεμε, τις περισσοτερες φορες, η μανα ειναι αυτη που καθοδηγει τα παιδια.
Τωρα θα μου πει καποιος ''γιατι δεν πας; μπορεις. δεν ειναι δυσκολο''
Ναι μπορω. Δεν θελω ομως. Απο καπου εχω στραβωσει και δεν με τραβαει να παω.
Απο τοτε ομως που σταματησα να εκκλησιαζομαι, νοιωθω ενα βαρος στην ψυχη μου.
Δ εν ηρεμω. Δεν γαληνευω. Ολα τα προβληματα και ολες οι δυσκολιες της ζωης, μου φαινονται βουνο.
Μερικες φορες το ριχνω στο ποτο και στη μουσικη, νομιζοντας πως ετσι θα τα ξεπερασω ολα.
Ματαια ομως. Γινομαι χειροτερα.
Σημερα ομως το πρωι , διαπιστωσα κατι. Οτι το μονο που με γαληνευει ειναι ο εκκλησιασμος.
Πως το διαπιστωσα; Ξυπνησα απο τον ηχο της καμπανας. Λαχταρησα να ακουσω ψαλμωδια. Παλι ομως δεν θελησα να παω στην εκκλησια. Ανοιξα λοιπον την τηλεοραση και ακουσα απο κει την Κυριακατικη λειτουργια. Ενοιωσα τοσο ομορφα, τοσο γαληνεια, που εφτασα στο συμπερασμα οτι αυτο ειναι που μου λειπει τελικα. Ο εκκλησιασμος.
''Θα αρχισω να πηγαινω στην εκκλησια'' σκεφτηκα.
''Θα αρχισω να ακουω θρησκευτικους υμνους, αφου ξερω πολυ καλα οτι μονο ετσι ηρεμω ΄΄.
Καθε φορα που θα νοιωθω βαρος στην ψυχη μου, θα βρισκω ανακουφιση απο τις ψαλμωδιες .
Και ξερω πολυ καλα, πως οταν ειμαι γαληνεια εγω, τοτε καταφερνω να γαληνευω και την ψυχη των αγαπημενων μου.
Τωρα θα μου πειτε γιατι τα γραφω ολα αυτα, ενω θα μπορουσα να παρω τις αποφασεις μου, χωρις να πω τιποτα σε κανεναν.
Δεν ξερω γιατι . Ετσι ενοιωσα και ετσι εκανα , χωρις καν να το σκεφτω περισσοτερο.
Ισως καποιοι που τυχον διαβασουν την αναρτηση μου, να γελασουν, να με κοροιδεψουν, να με ειρωνευτουν.
Δεν με νοιαζει ομως.
Εγω ετσι ενοιωσα και ετσι εκανα.
Δεν ξερω. Ετσι μουρθε. Ηθελα να τα βγαλω απο μεσα μου και τα εγραψα.

ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ ΨΕΜΑ

Εχω μια αναμνηση απο αυτη την μερα, πολυ εντονη. Δεν θα την ξεχασω σε ολη μου την ζωη.
Τι εκανα λοιπον μια πρωταπριλια, πριν πολλα πολλα χρονια, οταν ημουν ακομη 17 χρονων.
Πηγαινα λυκειο τοτε ακομη. Δεν μεκοβε και πολυ το μυαλο μου.
Σχολαμε λοιπον απο το σχολειο και στο δρομο , μεχρι να φτασουμε στην σταση του λεοφωρειου, σκεφτομαστε με την κολλητη μου, τι ψεμα να πουμε στο αμορε της για να τον κανουμε να ερθει να την δει. [ το παληκαρι ηταν απο ενα κοντινο χωριο].
Μου λεει λοιπον η εξυπνη φιλεναδα μου, να τον παρω τηλεφωνο και να του πω οτι την Τουλα[ετσι την ελεγαν] την χτυπησε ενα αμαξι.
Με το πολυ μυαλο που ειχα και γω τοτε, συμφωνησα και παω σε εναν τηλεφωνικο θαλαμο[δεν ειχαμε τοτε κινητα] και τηλεφωνο στον νεαρο.
'' που την εχουν;'' με ρωταει.
''στο νοσοκομειο'' απαντω
''που εισαι εσυ τωρα; ''ρωταει
''στην σταση του λεοφωρειου'' απαντω.
''περιμενε εκει και ερχομαι να σε παρω να παμε μαζι'' μου λεει .
Μετα απο λιγο βλεπουμε το αμαξι του να ερχεται φορτσατο.
Τοτε καταλαβαμε τι βλακεια καναμε.
Μολις λοιπον ο νεαρος μας ειδε στην σταση και τις δυο, δεν σταματησε καθολου. Κανει επι τοπου στροφη και φευγει παλι.
Καταλαβε φυσικα οτι του ειπαμε ψεματα
Αλλα ηταν τοσο χοντρο το ψεμα μας που δεν μας μιλουσε για αρκετες μερες.
Απο τοτε, δεν προσπαθησα να γελασω κανεναν .
Αλλωστε δεν μαρεσουν και τα ψεματα.
Τωρα πια μεγαλωσα και εβαλα μυαλο.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

Aμβλωση

MATAIOTHΣ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΩΝ

Τα παντα, ματαιοτης. Ολα εδω μενουν . Το ξερουμε ολοι αυτο καλα.
Ειτε πλουσιοι, ειτε φτωχοι, αργα η γρηγορα, ολοι τελικα την ιδια καταληξη εχουμε.
Ολων το σωμα, τα σκουλικια θα το φανε.
Γιατι λοιπον τρελαινομαστε τοσο για να αποκτισουμε λεφτα πολλα; Τι θα τα κανουμε; Μαζι μας θα τα παρουμε;
Το ειδα παλι σημερα.
Εικοσιεφτα χρονων κοπελα, μανα δυο παιδιων , εφυγε απο την ζωη, ετσι ξαφνικα.
Τι κιαν εχει λεφτα η μανα της; Μπορει να την φερει πισω στην ζωη; ΟΧΙ.
Μπορει αυτη η μανα να διωξει τον αβασταχτο αυτο πονο που νοιωθει , απο τον χαμο του σπλαχνου της; ΟΧΙ.
Μανα ειμαι και ξερω πολυ καλα ποσο ποναει και ποσο θα ποναει για ολη της την ζωη.
Ο χαμος του παιδιου δεν ξεπερνιεται, οσα χρονια κι αν περασουν.
Ας σταματησουμε λοιπον να υποφερουμε για πραγματα μηδαμινα.
Ας κοιταξουμε να ζησουμε ,οσο πιο κοντα μπορουμε στα παιδια μας κι ας βαλουμε ολα τα αλλα προβληματα σε δευτερη μοιρα.
ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΩΝ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ, λοιπον.

Αποψε νοιωθω πολυ περιεργα. Ειναι περασμενες δυο. Η βροχη πεφτει ασταματητα. Ολοι κοιμουνται. Μονο εμενα δεν μου κολλαει υπνος. Εβαλα τακουστικα, διαλεξα μερικα τραγουδια απο αυτα που εχω στον υπολογοστη μου, απλωθηκα στην πολυθρονα και χαθηκα μεσα στην μουσικη και στις σκεψεις μου. Και ως συνηθως τετοιες ωρες ακουω Αλκινοο.
Κοιτα κοιτα, τι ειναι η σταχτη. Κοιτα κοιτα, μην φοβηθεις την φωτια......... Αχ αγαπη. Αχ αγαπη...
Ωραιο τραγουδι. Ολα του βασικα μαρεσουν.
Ταξιδευω . Γυριζω πισω τον χρονο. Αναμνησεις, ενα σωρο.
Νοιθω ζαλισμενη, χωρις να εχω βαλει ουτε γουλια αλκοολ στο στομα μου.
Δεν ξερω τι εχω παθει αποψε. Ισως να φταιει η βροχη, που μου φερνει τοσες αναμνησεις. Ισως αυτη η ησυχια που επικρατει γυρω μου. Προσπαθω, αλλα δεν μπορω να κρατηθω αλλο. Τα δακρυα μου αρχιζουν να κανουν βολτες πανω στο προσωπο μου.Μια ταφοπλακα βαραινει το στηθος μου. Θελω να φωναξω, να τσιριξω. Δεν γινεται ομως. Θα τους ξυπνησω ολους και δεν μου φταινε σε τιποτα .
Το τραγουδι τελειωνει και αρχιζει αλλο, ακομη καλυτερο απο το προηγουμενο.
Μια βολτα στα βαθεια, θελω να παω και γω. Αλλα μονη μου. Θελω να βγω απο το κλουβι μου.

Θελω να σταματησει η βροχη να πεφτει. Με μελαγχολει.

Θελω...θελω....Πολλα θελω.

Δυστυχως ομως....δεν μπορουμε να τα εχουμε ολα .Ετσι, αρκουμαστε σαυτα μονο που εχουμε.

To πιο γλυκο χαμογελο

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Σαν σημερα εφυγε απο κοντα μας μια γυναικα που ηταν γεματη με ονειρα, αγωνιες και αγωνες. Αξιζει να την κραταμε ζωντανη στην μνημη μας.

Μεσημερακι, μεζεδακι, τσιπουρακι και η μονιμη παρεα μου μαζι μου. Μουντος ο ουρανος, ετοιμος για βροχη. Βαρεια τραγουδια στο cd , νταλγκαδιαρικα. Εμεις ομως ειπαμε να μην παραπονεθουμε σημερα. Ειπαμε ''η φτωχεια θελει καλοπεραση'' και αποφασισαμε να καλοπερασουμε και μεις. Το δικαιουμαστε και μεις τα φτωχαδακια μερικες φορες.Ετσι κι εγινε. Ηπιαμε τα τσιπουρακια μας, γελασαμε , τραγουδησαμε με τους υπολοιπους θαμωνες της ταβερνας και αφου γιναμε λιγο γκαιντες απο το οινοπνευμα, γυρισαμε στο μαγαζι μας για να δουλεψουμε , ταχα. Μονο για δουλεια δεν ημασταν. Ευτυχως ομως, μας εδωσε αδεια ο γιος μας και φυγαμε για το σπιτακι μας. Τι χαριτσες εμεις. Να ριξουμε και ενα υπνο μεσημεριατικο μια φορα . Παντα μου αρεσε ο μεσημεριανος υπνος. Αλλα απο τοτε που μπλεξαμε μαυτη τη δουλεια, μουλειψε. Θα αναρτησω και μερικα απο τα τραγουδια που ακουγαμε, ετσι για να μπητε λιγο στο νοημα τι εννοω, οταν λεω νταλγκαδιαρικα τραγουδια και να φανταστητε ποσο φεσι εγιναν μερικοι που ηταν εκει και ο νταλγκας τους τους εκαιγε.

ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΟΤΑΝ ΠΙΕΙΣ, να δεις τι γινεσαι.

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΗ ΦΙΛΙΑ

Ειχαμε αρκετα χρονια να διασκεδασουμε. Ουτε θυμαμαι ποσα.

Οι υποχρεωσεις και τα οικογενειακα προβληματα, μας εκλεισαν στο σπιτι.

Η μονη μας διασκεδαση, η δικη μου και του συζυγου μου,ηταν το ιντερνετ.

Κατι καλο βγηκε ομως απο αυτο.

Στην αρχη, οταν μπηκα στο ιντερνετ, στις σελιδες με τα παιχνιδια, ειδα τοσα πολλα εκτροπα, που τρομαξα.

Σκεφτομουν οτι χαθηκε πλεον η ανθρωπια. Γνωρισαμε ομως ενα αξιαγαπητο ζευγαρι και αρχισα να σκεφτομαι οτι υπαρχουν ακομη ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Αρκει να τους βρεις.

Η γνωριμια μας ετυχε να γινει σε μια πολυ ασχημη φαση της οικογενειακης μας ζωης.

Τα παρηγορα λογια τους και το κουραγιο που μας εδωσαν, μας εκαναν να τους συμπαθησουμε και να θελησουμε να τους γνωρισουμε και προσωπικα.

Ετσι κι εγινε. Συναντηθηκαμε, φαγαμε ηπιαμε, διασκεδασαμε, περασαμε πολυ ομορφα και πιστευω πως θα συνεχιστει αυτη η γνωριμια μας.

Τους οφειλω ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Να λοιπον που μερικες φορες και οι ιντερνετικες γνωριμιες βγαινουν σε καλο.

ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΕΧΩ ΜΟΝΟ.

ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ

ΒΡΟΧΗ ΜΟΥ

ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ.

Εκει θα παω και γω καποια στιγμη. Ισως καταφερω να πεταξω απο κει ψηλα το αγχος που φορτωθηκα.

Η βροχη

ΕΡΩΤΑΣ=ΤΡΕΛΑ=ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

Μια δυναμη που κανει τους ανθρωπους να

αλλαζουν απο την μια στιγμη στην αλλη και απο

απλοι, να γινονται ηρωες. Μια δυναμη που σε βγαζει

εξω απο τα ορια σου. Σε κανει να λυωνεις ζωντανος.

Η μεθη του ερωτα κυβερναει την ψυχη και το σωμα μας.

Οερωτας ειναι χαρα και λυπη μαζι.

ΧΑΡΑ, γιατι καιγεται ο εαυτος σου, κινητοποιειται

ο οργανισμος σου και τα κυτταρα σου προχωρουν με μεγαλα βηματα. ΤΡΕΧΟΥΝ.

ΛΥΠΗ, γιατι ποτε δεν μπορεις να κατακτησεις

αυτο που λαχταρας.

Ο ερωτας σε ανεβαζει στα υψη και σε κατεβαζει στα ταρταρα.

Οτι ειναι παραλογο για ολους, ειναι λογικο για τον ερωτα.

Ο ερωτας ειναι απροσμενος.

Ποτε δεν ξερεις ποτε θα σου ριξει τα βελη του.

Οταν τον νοιωσεις, χανεις τον εαυτο σου.

Οταν τον χασεις, ξαναβρισκεις τον εαυτο σου, αλλα και

παλι ζητας να ερωτευτεις, για να ξαναχαθεις.

Γιατι ετσι μονο

ΖΕΙΣ.

Ο ερωτας ειναι

ΑΙΩΝΙΟΣ

και

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ.

Ειναι σαν την αγριεμενη θαλασσα.

Δεν ηρεμει ΠΟΤΕ.

Το θυμιαμα του ερωτα

ειναι ο ΠΟΘΟΣ.

Οταν σβηνει ο ποθος

ΠΕΘΑΙΝΕΙ

και

ο

ΕΡΩΤΑΣ.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η αγαπη ολα τα μπορει.

Ηαγαπη ολα τα υπομενει .

Ηαγαπη ολα τα ελπιζει.

Κινει βουνα στην οικουμενη.

Αρκει να την εχεις φυτεψει βαθεια στην ψυχη σου

ΑΘΩΑ ΜΑΤΙΑ

Γεννηθηκες.

Ανοιξες τα ματακια σου και κοιτας γυρω γυρω.

Σου φαινονται ολα παραξενα. Δεν καταλαβαινεις τιποτα.

Νοιωθεις μονο την στοργη και την αγαπη των ανθρωπων που σεφεραν στον κοσμο. Σεναν κοσμο ψυχρο, απονο, αδιαφορο. Γεματο κακια, μισος, φθονο.

Μεγαλωνεις λιγο και αρχιζεις να καταλαβαινεις.

Με τα δικα σου αθωα ματακια, τα βλεπεις ολα ομορφα. Παιζεις, γελας, τραγουδας ξεγνοιαστα. Η καρδουλα σουειναι γεματη αγαπη και καλοσυνη.

Σε κοιταζω και σκεφτομαι '' Τωρα εισαι αθωο, γελαστο, ξεγνοιαστο. Δεν ξερεις ομως μικρο μου τι σε περιμενει μεγαλωνοντας. Θα βρεθεις και συ μεσα σε μια ζουγκλα, οπως ολοι μας. Θαρχονται στιγμες που δεν θα ξερεις που να κρυφτεις για να γλυτωσεις απο τις κακιες και τα μισοι του κοσμου. [γιατι ετσι καταντησε να ειναι αυτος ο κοσμος].

Γελασε τωρα μικρο μου που μπορεις ακομη.

Παιξε, χορεψε, τραγουδα. Ζησε οσο μπορεις πιο ξεγνοιαστα.

Μακαρι το γελιο και η χαρα, να σε ακολουθησουν σε ολη σου τηνζωη.

Μακαρι να μην γνωρισεις τον πονο.

Μακαρι να μην γευθεις το πικρο δακρυ.

Μακαρι τα ματακια σου να παραμεινουν ετσι ΑΘΩΑ, για παντα.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ
Ξημερωσε μια καινουργια μερα για ολους. Πιστευω πως και για μενα θα ειναι ετσι.
Ξυπνησα με περιεργες σκεψεις στο μυαλο μου. Ειπα σημερα δεν θα με καταρακωσειτιποτα και κανεις. Δυστυχως ομως, ολο και καποιος καλοθελητης βρισκεται παντα για να κανει την ψυχη μου κουρελι.Θα το πιω κι αυτο το ποτηρι .Θα φροντισω ομως να ειναι το τελευταιο. Δεν θα επιτρεψω σε κανεναν πλεον να με κανει λυωμα. Θα ζω για μενα και γιαυτους που μαγαπανε και μου το δειχνουν. Ειναι αρκετοι αυτοι. Το ξερω. Θα θαψω στο βαθος της ψυχης μου και του μυαλου μου, οτι με πονουσε και οτι με ποναει ακομα. ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΩ. Ειμαι σιγουρη. Εχω καταφερει μεχρι τωρα, πολλα στην ζωη μου. Εχω θαψει πολλα στην ψυχη μου. Χωραει ακομη ενα.
Ειχα ξεχασει πως ειμαι ανθρωπος. Ειχα ξεχασει πως ειμαι ΓΥΝΑΙΚΑ.
Σημερα ξυπνησα και παλι απο τον βαθυ υπνο που ειχα μεχρι τωρα. Κοιταξα το προσωπο μου στον καθρεφτη και μου ειπε '' ΖΕΙΣ ΑΚΟΜΗ. Ανασαινεις, κινησαι, μιλας. Εκμεταλευσου το''.
Αυτο θα κανω λοιπον. ΘΑ ΖΗΣΩ.
Ξεκιναω και παλι σημερα. Θα προσπαθησω να ειμαι γελαστη, ευδιαθετη, χαρουμενη. Το ξερω πως θα το πετυχω. Αρκει να το θελω. Και το θελω.
ΕΙΜΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ , πανω απολα. Αυτο θα φυτεψω στο μυαλο μου και στη σκεψη μου και ολα θα γινουν καλυτερα και για μενα και για το ταιρι μου και για την υπολοιπη οικογενεια μου. Για το καλο ολων θα γινω παλι αυτο που ημουν καποτε. Μια γλυκια και χαμογελαστη γυναικα.
ΕΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ και οχι μια ζωντανη-νεκρη σκια

MΟΝΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.

Επιτελους εμεινα μια μερα μονη στο σπιτι μου. Τοθελα πολυ. Το ειχα μεγαλη αναγκη. Ηθελα να βαλω τις σκεψεις μου σε μια ταξη, χωρις να μενοχλει κανεις. Ηθελα να κλαψω με φωνη, να ξεσπασω, να ξεξελαφρωσω, χωρις να με βλεπει κανεις. Χωρις να χρειαζεται να απολογηθω σε κανεναν.
Επιτελους , λοιπον. Ηρθε αυτη η μερα. Εμεινα μονη. Οχι για πολυ βεβαια. Οι δυο ωριτσες, μου ηταν αρκετες.
Εκλεισα τον υπολογιστη, το κινητο, τις πορτες, τα παραθυρα, ακομη και τα στορ των παραθυρων. Εσβησα τα φωτα. Απολυτο σκοταδι. Νεκρικη σιγη. Ειχα ακριβως , αυτο που χρειαζομουν. Ξαπλωσα στο πατωμα. Εκλεισα τα ματια μου και αφησα τις σκεψεις μου, τις αναμνησεις μου, τα προβληματα μου, τα παραπονα μου και τα ατελειωτα''γιατι'', να με πνιξουν.
Το μαρμαρο μουσκεψε απο τα καυτα δακρια μου. Τσιριξα οσο πιο δυνατα μπορουσα. Τα ματια μου ειχαν γινει κατακοκκινα. Η ανασα μου εβγαινε διακεκομμενη. Συνεχιζα να κλαιω. Το ειχα αναγκη. Επρεπε να πεταξω την ταφοπλακα απο πανω μου. Αλλιως θα τρελαινομουν.
Δεν ειναι στον χαρακτηρα μου να ξεσπαω μπροστα στους αλλους. Δεν θελω να με λυπουνται. Δεν θελω να στεναχωρω κανεναν. Δεν θελω να καταλαβαινει κανεις απο τους γυρω μου, τι μου συμβαινει.Προσπαθω να μην λυγιζω στις κακοτοπιες της ζωης μας, για να κραταω και τους αλλους ορθιους. Γιατι ολοι σε μενα βασιζονται, ψυχολογικα.
Παιζω θεατρο λοιπον και το παιζω αρκετα καλα μπορω να πω. Ουτε και γω η ιδια δεν μπορω να το πιστεψω , οτι μπορω και τα καταφερνω.
Σημερα ομως, δυστυχως, δεν μπορεσα να κρυφτω. Το ξεσπασμα μου αυτο, με χαλαρωσε τοσο πολυ, που αποκοιμηθηκα, εκει κατω στο πατωμα. Δεν καταλαβα που ηρθε το παιδι μου. Πρωτη φορα με ειδε σε τετοιο χαλι. Τρομαξε. Με ξυπνησε , ριχνοντας μου ενα ποτηρι νερο. Καταλαβε τα παντα.
Ειναι ο μονος που μπορει και διαβαζει την ψυχη μου. Δεν ειπε τιποτα. Μονο μαγκαλιασε και μου ζητησε να κανω υπομονη και κουραγιο, για χατηρι του. Μου ειπε, πως αν παθω κατι και γω, τοτε πλεον θα καταρρευσει ολοτελα.
Του το υποσχεθηκα και θα το κανω. Δεν θα με ξαναδει ποτε πια ετσι. Ηταν η πρωτη και η τελευταια φορα. Και θα το τηρησω. Μονο και μονο για το καλο του παιδιου μου. Γιατι ξερω οτι ποναει κι αυτο για μενα, οπως ποναω εγω για ολους.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΙΛΙΑ ΣΗΜΕΡΑ;
Καθε ανθρωπος εχει ιδιαιτερη και μεγαλυτερη συμπαθεια και αγαπη σε εναν αλλον ανθρωπο. Αυτη η αγαπη, η ξεχωριστη αγαπη και εμπιστοσυνη που εχουμε σε εναν ξενο, που μεχρι χθες μας ηταν αγνωστος και σημερα γνωστος, λεγεται ΦΙΛΙΑ.
Η φιλια δεν μοιαζει με την συγγενεια. Ειναι κατι διαφορετικο, πιο βαθυ, πιο στερεο.
Η φιλια ενωνει δυο καρδιες πανομοιες, ενω με την συγγενεια ενωνομαστε με αιμα. Με τους συγγενεις μας μπορουμε να μαλωσουμε, δεν παυουν ομως να παραμενουν συγγενεις μας. Με τον φιλο ομως, οχι, γιατι τοτε ο δεσμος αυτος θα διαλυθει, θα σβησει, θα χαθει.
Η ΦΙΛΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ , ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΙΑ.
Ο φιλος για τον φιλο, δινει και την ζωη του ακομη. Η πραγματικη φιλια, μονο στις δυσκολες στιγμες φαινεται.
Το μονο ροδο χωρις αγκαθια , ειναι η φιλια. Ειναι ο ιερος δεσμος που παντοτε θα ενωνει τον ''Δαμωνα και τον Φιντια''
Υ ΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΦΙΛΙΑ, την σημερινη εποχη;
ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΡΡΙΑ.

MΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ.

Τα χρονια περνουν και ολα ακολουθουν τον νομο της φθορας κα της αλλαγης. Οπως ολα τα αντικειμενα, ετσι και ο ανθρωπος, δεν αποτελει εξαιρεση. Γεννιεται, αναπτυσσεται, αλλαζει μορφη και στο τελος, η φθορα τον εξαφανιζει.
Σκαλιζα χθες το πρωι μια παλια βαλιτσουλα που βρηκα τυχαια στην αποθηκη. Ειχε μεσα παλιες φωτογραφιες. Αναμεσα σε τοσες πολλες, εντυπωση μου εκανε μια ασπρομαυρη, με φιγουρα ενα κοριτσακι τεσσαρων χρονων περιπου, αδυνατο και γελαστο. Με κοντο φουστανακι και μια κορδελα με εναν μεγαλο φιογκο στα μακρια μαλλακια του.
Προσπαθω να θυμηθω ποιαν μου θυμιζει η μικρουλα αυτη. Ματαια ομως. Ειχα παρα πολλα χρονια να ανοιξω αυτη την βαλιτσα, που ξεχασα ακομη και την υπαρξη της. Τελικα δεν καταφερα να θυμηθω. Κρατησα την φωτογραφια, την εβαλα στην τσαντα μου και σημερα που πηγα στον πατερα μου, του την εδειξα. Ηταν ο μονος που μπορουσε να μου πει ποια ηταν η μικρη στην φωτο.
Μολις την ειδε λοιπον, γελασε και μου ειπε ''αχ κορη μου, περασαν τοσα πολλα χρονια απο τοτε, αλλαξες τοσο πολυ, μεγαλωσες, και δεν μπορεις να θυμηθεις ουτε καν το εαυτο σου''.
Την ξανακοιταξα καλα. Ειδα οτι το μονο αποδεικτικο στοιχειο, ηταν η ελια που εχω στο μαγουλο μου. Εχουν περασει απο τοτε 42 χρονια. Ενα δακρυ κυλησε απο τα ματια μου. ''Πως ημουνα, πως εγινα και πως θα καταντησω, αραγε΄; '' σκεφτηκα.
Σαν ταινια περασε απο την σκεψη μου ολη η παιδικη μου ζωη, μεσα σε λιγα λεπτα. Ημουν ξενοιαστη, γελαστη. Τα ματια μου ελαμπαν απο χαρα στην φωτογραφια. Τωρα τα κοιταζω στον καθρεφτη. Ειναι θολα. Το αστραφτερο εκεινο προσωπακι γεμισε με ρυτιδες. Το λαμπερο εκεινο χαμογελο, εγινε πικρο και σχεδον ανυπαρκτο. Τα βασανα της ζωης, αλλαξαν τα παντα μεσα μου. Τα πολλα χρονια που περασαν απο τοτε, μεκαναν αγνωριστη.
Αληθεια. Ποσο ακομη θα αλλαξω; Θα καταντησω και γω στο περιθωριο, σαν τηνφωτογραφια αυτη;