Μετα απο αρκετα μεγαλο διαστημα αποχης μου απο τα μπλοκ, εννοιωσα την επιθυμια να μπω και παλι για λιγο , για να σας ευχηθω καλο καλοκαιρι

Παντα σαυτη την σελιδα εξεφραζα τα συναισθηματα μου, τις ανησυχιες μου, τις λυπες μου και τις χαρες μου.

Ολο αυτο το διαστημα της εξαφανισης μου απο τα μπλοκ, προσπαθουσα να ξεφυγω απο ολα αυτα που με βαραινουν, παιζοντας διαφορα παιχνιδια στο φεις, πιστευοντας πως ετσι , θα ελαφρυνει το βαρος των πολλων μου προβληματων και υποχρεωσεων.

Δυστυχως ομως, τπτ δεν μπορεσα να καταφερω.

Εχει φτασει σε τετοια αδιεξοδο η ζωη μου, που πηρα τελικα, μετα απο σκεψη αρκετων μηνων, μια μεγαλη αποφαση.

Να φυγω απο τον τοπο που εζησα μεχρι τωρα, απο τον τοπο που εφερα τα βλασταρια μου στη ζωη, απο το σπιτι μου, που ενω μεχρι πριν 6 μηνες ηταν γεματο απο παιδια και εγγονια και να παω σε εναν τοπο που δεν γνωριζω.

Δεν με νοιαζει ομως και δεν με φοβιζει τπτ, γιατι εκει θα εχω και παλι τα παιδια μου κοντα μου।[Τι περισσοτερο να θελει αραγε μια μαννα;]

Σας ευχομαι λοιπον, να ειστε ολοι καλα, να εχετε υγεια και γαληνη και να περασετε ενα πολυ χαρουμενο καλοκαιρι, οσο δυσκολα κι αν ειναι τα χρονια που ζουμε.

Σας χαιρετω με ενα τραγουδι, που παντα αγαπουσα και που εκφραζει ολα μου τα συναισθηματα.